Optuigen

Gisteren ben ik door Christine en Torsten, de vorige eigenaars, opgehaald van het vliegveld in Athene.  Zij zijn met de auto hier naar Griekenland gekomen om hun persoonlijke spullen van boord mee terug naar huis te nemen. Hun aanbod om op de heenreis een groot deel van mijn spullen mee te nemen heb ik omarmd. Dat zij mij ophalen in Athene, ruim 200 km van de haven, was voor hen als vanzelfsprekend. Griekenland begroet me met zon en een welkome 28 gr. Heerlijk!

Onderweg een tussenstop gemaakt bij het kanaal van Korinthe. We waren getuige van een stuk wand dat in het water stortte. Het zal je gebeuren tijdens de doorvaart….

In de namiddag zijn we aangekomen op de werf in Kilada. Het schip lag er netjes bij. Christine heeft haar best gedaan om het schip schoon te maken. Binnen op de salontafel staat en plantje en een schaal vol fruit, wat een welkom. Bagage aan boord gebracht en afscheid genomen van Christine en Torsten. Morgenochtend is het windstil en komen ze terug om te helpen het schip op te tuigen. Mijn eerste nacht aan boord!

Goedemorgen, 8 uur aan een stuk doorgelapen. Dat is me in tijden niet gelukt. Na het ontbijt komen Christine en Torsten aan boord. Direct met grootzeil omhoog, het is nu nog windstil maar dat kan snel veranderen hier. Ook de Genua gehesen en ingerold. De zeilen zijn klaar. Koffietijd. Het is voor ons allemaal vreemd, de rollen zijn omgedraaid. Zij zijn te gast en ik verzorg de koffie (wel met de koffie die zij aan boord hebben gelaten). Koekje erbij? Neem toch, er liggen toch 5 pakken in voorraad. Het is onvoorstelbaar wat er allemaal aan boord is gelaten.

Na de koffie de hanenpoot voor het anker ingeregen. Daarna de beide motoren getest. Ze lopen als een zonnetje, niet te verwonderen met slechts 96 uur op de teller. Vervolgens is de bijboot aan de beurt. Die ligt netjes ingepakt onder het schip met daar in twee supboards. De buitenboord motor met de kraan laten zakken, monteren en dan het geheel in de davits hijsen.

We zijn precies op tijd klaar om op visite te gaan. Andre en Ulie, vrienden van Christine en Torsten die ook op de werf staan, hebben ons uitgenodigd voor een borrel en een hapje.
“Hartelijk gefeliciteerd met je nieuwe schip, het mooiste van de werf!” klink het welkom aan boord. Wellicht een beetje overdreven maar wel leuk om te horen. Ik laat me de rosé en hapjes smaken. Hoewel hapjes, zeg maar een complete maaltijd met worstjes van de grill, salade en pasta. Met een volle maag en een paar vrienden meer ga ik terug naar mijn schip. Christine en Torsten komen morgen nog een keer om de laatste zaken door te nemen en mij voor te stellen aan de werfbaas als nieuwe eigenaar. Kan ik meteen een afspraak maken om het water in te gaan. Mijn eerste volle dag aan boord zit erop.