Huishoudelijke hulp

Ik ben niet van plan om elke dag een stukje te schrijven. Alleen als er wat te melden valt. Tsja, en dat blijkt nu bijna elke dag zo te zijn.
Gisteren van af de ankerplaats vertrokken richting Neapolis om daar een geschikte ankerplaats te vinden voor de nacht. De wind is niet gunstig maar nèt bezeild. ‘Gentleman don't sail upwind’ mag even op de plank blijven liggen. De wind begint rustig maar neemt in de loop van de dag toe met vlagen tot windkracht 6. Normaal zou ik niet gaan zeilen bij deze weersverwachting maar maandag is een van de weinige dagen dat de wind niet uit het westen komt. Ik wil dit weer window niet missen.

De dag start rustig en ik maak goede vooruitgang. Helaas neemt de wind niet alleen in kracht toe maar draait die net een paar graden te veel om mijn doel te halen. Dan gaat het nadeel van een catamaran tellen, opkruisen schiet niet op. Ik kies een tactisch moment om de motoren te starten en voor het laatste stuk het ijzeren zeil bij te zetten. Het Genua ingerold en een koers midden tussen de windgoven en de deining. Na een mijl of zo valt het mij op dat de stuurboordmotor terugvalt in toeren om dan even later weer op te lopen. Hmm, dat klopt niet. Geen waarschuwingslampjes geen alarm, niets. Alleen een onregelmatig toerental. Op het moment dat het toerental terugloopt remt dit de snelheid behoorlijk af. Meer dan dat alleen de bakboordmotor draait. Ik besluit de motor uit te zetten en kijk of de andere motor voldoende kracht heeft om tegen de wind en golven in te komen.
Dat is helaas niet het geval. Dan het Genua maar weer uitrollen en zeilen. In de tussentijd de stuurboordmotor proberen te inspecteren. Het brandstoffilter ziet er goed uit, geen lekkage van brandstof of water en het luchtfilter is schoon. Veel meer kun je niet doen op een bewegend schip.

Ik probeer het opnieuw. De motor loopt een half uur goed maar vertoont dan dezelfde kuren. OK, dat houdt in dat ik tijdens het ankeren de motor wel kan gebruiken als ik hem nu uit laat. Een ander bestemming opgezocht die wel op één motor bereikbaar is. De baai is klein en er kan niet overal geankerd worden en het is er best winderig. De eerste poging mislukt, er ligt een dun laagje zand op rotsen. De tweede poging is succesvol het anker houdt gelukkig goed. Tijd om op onderzoek uit te gaan naar de oorzaak van de storing. Na een visuele inspectie valt het mij op dat de monteur die de motor heeft geïnstalleerd niet heel erg kundig is. Ik kom een bandstofleiding met een scheurtje tegen.

Dat scheurtje loopt door onder de klem, die zat er dus al voor de montage. Dan valt het me op dat de aanvoerslang in een te korte bocht is gemonteerd. Hij ziet er platgedrukt uit. Dat kon wel eens de oorzaak zijn.

 Ik ben aan boord geen brandstofslang tegengekomen tot nu toe dus ik probeer de slangen meer ruimte te geven zodat de bocht weer open komt te staan. Achter anker kun je alleen de motor stationair laten draaien en dat gaat goed maar zegt niet veel. Morgen dan maar, fingers crossed.

De volgende morgen, vandaag dus, vroeg op om de verloren afstand goed te maken. Zes uur gaat de wekker, rond zeven uur anker op. De wind is nog rustig en neemt in de loop van de dag toe tot windkracht 6. Maar wel een bakstagwind en dan is het best te doen. De stuurboordmotor reageert slechter dan gisteren en val zelf een keer uit. Blijven liggen op de ze aker plek is geen optie, de wind komt hier strak vol in te staan én k mis mijn weer window. Met een knoop in mijn maag besluit ik verder te gaan ik heb geen keus. Mijn gevoel zet me dat de verslechtering aangeeft dat ik op het goede spoor ben van de problemen met de motor. Het eerste stuk vaar ik op een motor en zodra het kan gaat het genua uit. Geen grootzeil want er kunnen vlagen van windkracht 7 zijn. Tijdens het zeilen beweegt de boot rustig genoeg om nog eens in het motorruim te duiken. De platgedrukte slang is nog steeds plat. Hoe los ik dat op? Dan krijg ik een eureka moment en besluit huishoudelijke hulp in te zetten.

Vier knijpers op een tactische plaat op de slang gezet en lijkt weer rond te zijn. De motor gestart en hij loopt mooi regelmatig stationair. Dat is een hele verbetering met vanochtend.
De reis gaat voorspoedig, het is lekker druk met scheepvaart, een welkome afleiding, ik voel me thuis.

Bij de vuurtoren van Tainaro gekomen wil ik stuurboord uit richting Kalamata. IK heb me voorgenomen zo ver mogelijk te komen, het weer valt mee net als de windrichting. Ik ben de bocht nauwelijks voorbij en de wind neemt snel in kracht toe. 30 tot 35 knopen. Dat is windkracht 7 a 8, dwars op. Dan maar een baai opzoeken doorvaren is niet verstandig. Zal de huishoudelijk hulp haar werk doen? Ja hoor, de motor loopt weer als vanouds en dat is maar goed ook. Tegen wind in naar de ankerbaai neemt de wind nog verder toe en de motoren moeten zwaar werken. De windmeter loopt op naar 45 knopen met een uitschieter naar 48. Dat is windkracht 10! Hopelijk is er genoeg luwte in de baai. Met windkracht 5 op de kop ga ik ten anker. 46 meter ketting bij een waterdiepte van 8,5 meter. Dat moet genoeg zijn. Nu hopen dat de wind gaat liggen en dat ik normaal anker op kan gaan.